Είναι το αλλεργικό συνάχι σπάνια ασθένεια;
Δυστυχώς όχι. Το αλλεργικό συνάχι είναι η πιο συχνή αλλεργική ασθένεια. Στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη προσβάλλεται κάθε χρόνο περίπου 1% ολόκληρου του πληθυσμού, ενώ στη Βόρεια Αμερική 3-10%. Τα συμπτώματα του αλλεργικού συναχιού εμφανίζονται στους επιπεφυκότες των ματιών, στους βλεννογόνους της μύτης και στο κατώτερο αναπνευστικό. Ο λόγος είναι η εισπνοή γύρης. Βασικά χαρακτηριστικά είναι: συχνό φτέρνισμα την άνοιξη και το καλοκαίρι, καταρροή, βήχας και δύσπνοια.
Ποιο μέρος της σκόνης του λουλουδιού είναι υπεύθυνο για το εποχιακό συνάχι;
Διαπιστώθηκε μετά από πολλές έρευνες, ότι είναι οι κόκκοι της γύρης. Πολλά διαφορετικά είδη προκαλούν τις υπεραντιδράσεις στους βλεννογόνους των ευαίσθητων ατόμων, προπαντός την άνοιξη και το καλοκαίρι, διότι τότε οι γύρεις αιωρούνται σε μεγάλες ποσότητες στον αέρα.
Προκαλούν όλα τα είδη γύρης αλλεργία;
Ευτυχώς όχι. Αν ένα είδος γύρης προκαλεί συχνά αλλεργία ή όχι, εξαρτάται κυρίως από το αν το φυτό από όπου προέρχεται, γονιμοποιείται δια του αέρος ή με έντομα.
Τα φυτά που γονιμοποιούνται με τον αέρα, παράγουν συνήθως μεγάλες ποσότητες ελαφρός και ξηράς γύρης, η οποία μεταφέρεται με τον αέρα σε απόσταση εκατό ή περισσότερων ακόμη χιλιομέτρων. Αυτά τα φυτά προκαλούν συχνά αλλεργίες.
Τα φυτά που γονιμοποιούνται με έντομα παράγουν συνήθως βαρύτερη και κολλώδη γύρη και δεν προκαλούν τόσο συχνά αλλεργία.
Τα διάφορα φυτά ανθίζουν ανάλογα με τον τόπο και το κλίμα όπου φύονται και έχουν διαφορετικές περιόδους άνθισης. Έτσι λοιπόν από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο αιωρούνται στον αέρα πολλά είδη γύρης.
Ποιες εποχές είναι επικίνδυνες για το αλλεργικό συνάχι;
θεωρητικά είναι από την αρχή του έτους μέχρι τέλος Οκτωβρίου, διότι τα διάφορα είδη φυτών έχουν ανθοφορία σε διαφορετικούς χρόνους. Η μεγαλύτερη όμως ένταση της ανθίσεως επικρατεί την άνοιξη και σε μικρότερο βαθμό το καλοκαίρι.
Πως αναγνωρίζει κανείς το αλλεργικό συνάχι;
Η ασθένεια στην οξεία φάση της αναγνωρίζεται από το κοκκίνισμα του επιπεφυκότα των ματιών, την ενοχλητική φαγούρα η οποία συχνά συνοδεύεται και με δάκρυα στα μάτια, την ενόχληση στη μύτη, τη δυνατή καταρροή και το φτέρνισμα.
Αν το αλλεργικό συνάχι διαρκέσει αρκετά μπορεί να οδηγήσει σε βήχα, να προκαλέσει βραχνάδα στη φωνή, δύσπνοια, ξηρότητα και αποβολή βλέννης.
Προσοχή: Χωρίς θεραπευτική αγωγή του αλλεργικού συναχιού, ο αλλεργικός αρρωσταίνει κάθε χρόνο! Και μετά από μερικά χρόνια μπορεί αυτό να εξελιχθεί σε άσθμα.
Τι μπορεί να κάνει κανείς;
Μπορούμε να δώσουμε στους αλλεργικούς ορισμένες οδηγίες:
Την εποχή που ανθίζουν τα φυτά που σας πειράζουν, μειώστε την επαφή σας με αυτά στο ελάχιστο.
Αν είναι δυνατόν, μην πηγαίνετε εξοχή την εποχή που έχετε αντιδράσεις.
Όταν ο καιρός είναι ζεστός έχετε κλειστά τα παράθυρα σας από τη νύχτα μέχρι νωρίς το πρωί, γιατί ιδιαίτερα τις πρωινές
ώρες αιωρούνται μεγάλες ποσότητες γύρης στον αέρα.
Αποφεύγετε να κάνετε σπορ ή άλλη σωματική εργασία σε ανοικτούς χώρους. Αυτό ισχύει και για κηπευτικές εργασίες.
Λούζετε τα μαλλιά σας πριν πάτε για ύπνο, διότι αλλιώς μπορεί να έχει κολλήσει γύρη στα μαλλιά σας.
Μην αλλάζετε τα ρούχα σας μέσα στο υπνοδωμάτιο. Επίσης μην τα φυλάτε εκεί.
Όταν οδηγείτε αυτοκίνητο αποφεύγετε να έχετε ανοικτό το παράθυρο.
Υπάρχει κάποια μέθοδος με την οποία να εντοπίζονται οι υπεύθυνες για την αλλεργία γύρεις (=αλλεργιογόνα);
Ευτυχώς ναι. Ο εντοπισμός είναι σήμερα δυνατός με τις μεθόδους της διάγνωσης της αλλεργίας. Αυτές περιλαμβάνουν την ιατρική ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, όπου μεταξύ άλλων περιγράφονται τα συμπτώματα της ασθένειας και αναφέρονται με ακρίβεια οι μήνες και οι εβδομάδες εντός του έτους, όπου εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα. Τέλος με τα γνωστά δερματικά τεστ εντοπίζονται τα υπεύθυνα για την ευαισθητοποίηση του ατόμου αλλεργιογόνα.
Πώς αντιμετωπίζει ο γιατρός με επιτυχία το αλλεργικό συνάχι;
Η πιο πετυχημένη θεραπεία είναι η ανοσοθεραπεία (απευαισθητοποίηση), όπου ο ασθενής σιγά σιγά παύει να είναι ευαίσθητος στο αλλεργιογόνο που τον πειράζει και αναπτύσσεται μία ανοσολογική προστασία στον οργανισμό του.
Πάντα πρέπει να ακολουθείται αυτή η θεραπεία όταν τα συμπτώματα της αλλεργίας διαρκούν περισσότερο από 3 εβδομάδες το χρόνο ή εφ' όσον έχει αναπτυχθεί βρογχικό άσθμα.
Για την ανακούφιση από τα συμπτώματα, όχι όμως και τη θεραπεία της αλλεργίας, χρησιμοποιούνται επίσης αντιισταμινικά, διάφορα κολλύρια και σταγόνες για τη μύτη। Ένα τέτοιο ενδεχόμενο φαρμακοθεραπείας για την ανακούφιση του πάσχοντος δεν πρέπει να εκληφθεί σαν θεραπεία, διότι τα φάρμακα για την ανακούφιση δεν έχουν ανοσοβιολογική δράση όπως ειδικά εμβόλια που χρησιμοποιούνται γι' αυτό το σκοπό.
Δυστυχώς όχι. Το αλλεργικό συνάχι είναι η πιο συχνή αλλεργική ασθένεια. Στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη προσβάλλεται κάθε χρόνο περίπου 1% ολόκληρου του πληθυσμού, ενώ στη Βόρεια Αμερική 3-10%. Τα συμπτώματα του αλλεργικού συναχιού εμφανίζονται στους επιπεφυκότες των ματιών, στους βλεννογόνους της μύτης και στο κατώτερο αναπνευστικό. Ο λόγος είναι η εισπνοή γύρης. Βασικά χαρακτηριστικά είναι: συχνό φτέρνισμα την άνοιξη και το καλοκαίρι, καταρροή, βήχας και δύσπνοια.
Ποιο μέρος της σκόνης του λουλουδιού είναι υπεύθυνο για το εποχιακό συνάχι;
Διαπιστώθηκε μετά από πολλές έρευνες, ότι είναι οι κόκκοι της γύρης. Πολλά διαφορετικά είδη προκαλούν τις υπεραντιδράσεις στους βλεννογόνους των ευαίσθητων ατόμων, προπαντός την άνοιξη και το καλοκαίρι, διότι τότε οι γύρεις αιωρούνται σε μεγάλες ποσότητες στον αέρα.
Προκαλούν όλα τα είδη γύρης αλλεργία;
Ευτυχώς όχι. Αν ένα είδος γύρης προκαλεί συχνά αλλεργία ή όχι, εξαρτάται κυρίως από το αν το φυτό από όπου προέρχεται, γονιμοποιείται δια του αέρος ή με έντομα.
Τα φυτά που γονιμοποιούνται με τον αέρα, παράγουν συνήθως μεγάλες ποσότητες ελαφρός και ξηράς γύρης, η οποία μεταφέρεται με τον αέρα σε απόσταση εκατό ή περισσότερων ακόμη χιλιομέτρων. Αυτά τα φυτά προκαλούν συχνά αλλεργίες.
Τα φυτά που γονιμοποιούνται με έντομα παράγουν συνήθως βαρύτερη και κολλώδη γύρη και δεν προκαλούν τόσο συχνά αλλεργία.
Τα διάφορα φυτά ανθίζουν ανάλογα με τον τόπο και το κλίμα όπου φύονται και έχουν διαφορετικές περιόδους άνθισης. Έτσι λοιπόν από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο αιωρούνται στον αέρα πολλά είδη γύρης.
Ποιες εποχές είναι επικίνδυνες για το αλλεργικό συνάχι;
θεωρητικά είναι από την αρχή του έτους μέχρι τέλος Οκτωβρίου, διότι τα διάφορα είδη φυτών έχουν ανθοφορία σε διαφορετικούς χρόνους. Η μεγαλύτερη όμως ένταση της ανθίσεως επικρατεί την άνοιξη και σε μικρότερο βαθμό το καλοκαίρι.
Πως αναγνωρίζει κανείς το αλλεργικό συνάχι;
Η ασθένεια στην οξεία φάση της αναγνωρίζεται από το κοκκίνισμα του επιπεφυκότα των ματιών, την ενοχλητική φαγούρα η οποία συχνά συνοδεύεται και με δάκρυα στα μάτια, την ενόχληση στη μύτη, τη δυνατή καταρροή και το φτέρνισμα.
Αν το αλλεργικό συνάχι διαρκέσει αρκετά μπορεί να οδηγήσει σε βήχα, να προκαλέσει βραχνάδα στη φωνή, δύσπνοια, ξηρότητα και αποβολή βλέννης.
Προσοχή: Χωρίς θεραπευτική αγωγή του αλλεργικού συναχιού, ο αλλεργικός αρρωσταίνει κάθε χρόνο! Και μετά από μερικά χρόνια μπορεί αυτό να εξελιχθεί σε άσθμα.
Τι μπορεί να κάνει κανείς;
Μπορούμε να δώσουμε στους αλλεργικούς ορισμένες οδηγίες:
Την εποχή που ανθίζουν τα φυτά που σας πειράζουν, μειώστε την επαφή σας με αυτά στο ελάχιστο.
Αν είναι δυνατόν, μην πηγαίνετε εξοχή την εποχή που έχετε αντιδράσεις.
Όταν ο καιρός είναι ζεστός έχετε κλειστά τα παράθυρα σας από τη νύχτα μέχρι νωρίς το πρωί, γιατί ιδιαίτερα τις πρωινές
ώρες αιωρούνται μεγάλες ποσότητες γύρης στον αέρα.
Αποφεύγετε να κάνετε σπορ ή άλλη σωματική εργασία σε ανοικτούς χώρους. Αυτό ισχύει και για κηπευτικές εργασίες.
Λούζετε τα μαλλιά σας πριν πάτε για ύπνο, διότι αλλιώς μπορεί να έχει κολλήσει γύρη στα μαλλιά σας.
Μην αλλάζετε τα ρούχα σας μέσα στο υπνοδωμάτιο. Επίσης μην τα φυλάτε εκεί.
Όταν οδηγείτε αυτοκίνητο αποφεύγετε να έχετε ανοικτό το παράθυρο.
Υπάρχει κάποια μέθοδος με την οποία να εντοπίζονται οι υπεύθυνες για την αλλεργία γύρεις (=αλλεργιογόνα);
Ευτυχώς ναι. Ο εντοπισμός είναι σήμερα δυνατός με τις μεθόδους της διάγνωσης της αλλεργίας. Αυτές περιλαμβάνουν την ιατρική ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, όπου μεταξύ άλλων περιγράφονται τα συμπτώματα της ασθένειας και αναφέρονται με ακρίβεια οι μήνες και οι εβδομάδες εντός του έτους, όπου εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα. Τέλος με τα γνωστά δερματικά τεστ εντοπίζονται τα υπεύθυνα για την ευαισθητοποίηση του ατόμου αλλεργιογόνα.
Πώς αντιμετωπίζει ο γιατρός με επιτυχία το αλλεργικό συνάχι;
Η πιο πετυχημένη θεραπεία είναι η ανοσοθεραπεία (απευαισθητοποίηση), όπου ο ασθενής σιγά σιγά παύει να είναι ευαίσθητος στο αλλεργιογόνο που τον πειράζει και αναπτύσσεται μία ανοσολογική προστασία στον οργανισμό του.
Πάντα πρέπει να ακολουθείται αυτή η θεραπεία όταν τα συμπτώματα της αλλεργίας διαρκούν περισσότερο από 3 εβδομάδες το χρόνο ή εφ' όσον έχει αναπτυχθεί βρογχικό άσθμα.
Για την ανακούφιση από τα συμπτώματα, όχι όμως και τη θεραπεία της αλλεργίας, χρησιμοποιούνται επίσης αντιισταμινικά, διάφορα κολλύρια και σταγόνες για τη μύτη। Ένα τέτοιο ενδεχόμενο φαρμακοθεραπείας για την ανακούφιση του πάσχοντος δεν πρέπει να εκληφθεί σαν θεραπεία, διότι τα φάρμακα για την ανακούφιση δεν έχουν ανοσοβιολογική δράση όπως ειδικά εμβόλια που χρησιμοποιούνται γι' αυτό το σκοπό.
''πηγή: Αλλεργιολογικό ιατρείο Αντιφυματικής Μονάδας Βενιζέλειο''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου