Τρώμε ψάρια για λιγότερη άνοια.

Ακόμα μια μελέτη που δείχνει ότι η συστηματική κατανάλωση ψαριού ωφελεί σημαντικά την μνήμη και την υγεία του εγκεφάλου, ανακοίνωσαν αμερικανοί επιστήμονες.

Όπως έδειξε, όσοι τρώνε ψητό ή βραστό ψάρι τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, προάγουν την υγεία του εγκεφάλου τους.

Στη μελέτη συμμετείχαν 260 εθελοντές, μέσης ηλικίας 71 ετών. Τομογραφίες του εγκεφάλου τους έδειξαν πως όσοι έτρωγαν συστηματικά ψάρι είχαν λιγότερες πιθανότητες να παρουσιάζουν ενδείξεις καταστροφής των εγκεφαλικών κυττάρων στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη βραχυχρόνια μνήμη.

Βραχυχρόνια μνήμη είναι λ.χ. να θυμηθεί κανείς έναν τηλεφωνικό αριθμό που μόλις του είπαν.

Οι ίδιοι εθελοντές είχαν και λιγότερες πιθανότητες να πάσχουν από νόσο Αλτσχάιμερ ή ήπια νοητική διαταραχή, η οποία πολλές φορές εξελίσσεται σε άνοια, δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Σάιρους Ρατζί, από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίο του Πίτσμπουργκ.

Αρκετές μελέτες έχουν συσχετίσει την πλούσια σε ψάρια διατροφή με μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης Αλτσχάιμερ, αλλά η παρούσα βασίστηκε σε απεικονίσεις του εγκεφάλου και όχι σε τεστ νοητικής λειτουργίας και έτσι είναι η πρώτη που τεκμηριώνει άμεση σχέση της κατανάλωσης ψαριών με την δομή του εγκεφάλου.

«Το συμπέρασμα είναι περισσότερο ψάρι, περισσότερη εγκεφαλική ουσία, λιγότερο Αλτσχάιμερ», είπε παραστατικά ο δρ Ρατζί.

Η μελέτη παρουσιάσθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ακτινολογικής Εταιρείας της Βορείου Αμερικής (RSNA).

Από τους 260 εθελοντές, οι 163 έτρωγαν ψάρια από 1 έως 4 φορές την εβδομάδα. Κατά την έναρξη της μελέτης οι εθελοντές συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια για την κατανάλωση ψαριών και τον τρόπο μαγειρέματος, ενώ οι απεικονιστικές εξετάσεις του εγκεφάλου τους έγιναν, κατά μέσον όρο, 7 χρόνια αργότερα.

Το 47% απ’ όσους σπανίως έτρωγαν ψάρι, παρουσίασαν τελικά καταστροφή εγκεφαλικών κυττάρων και νόσο Αλτσχάιμερ ή ήπια νοητική διαταραχή.

Το αντίστοιχο ποσοστό μεταξύ όσων έτρωγαν ψάρι τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα ήταν μόλις 3%.

Για την εξαγωγή των συμπερασμάτων τους οι ερευνητές έλαβαν υπ’ όψιν όλους τους παράγοντες κινδύνου έκπτωσης της μνήμης, μεταξύ των οποίων την ηλικία, το φύλο, το μορφωτικό επίπεδο, την παχυσαρκία και το επίπεδο της σωματικής δραστηριότητας.

Το όφελος των ψαριών αποδίδεται στα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα που περιέχουν – ένα είδος λίπους που υπάρχει σε αφθονία στα λιπαρά ψάρια, όπως το σκουμπρί, η σαρδέλα, ο σολομός και ο τόνος.



Πηγή : Web Only

ΕΙΣ ΓΑΥΔΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σε φάρμακο αναδεικνύεται το ταπεινό νερό. Προστατεύει από καρκίνο και διαβήτη

Δυο νέα επιχειρήματα υπέρ της κατανάλωσης νερού προέκυψαν από ισάριθμες μελέτες. Η πρώτη κατέδειξε ότι η αυξημένη κατανάλωση νερού μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου της ουροδόχου κύστης ενώ η δεύτερη ότι η μειωμένη κατανάλωσή του συνδέεται με αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Νερό κατά του καρκίνου

Τα οφέλη της κατανάλωσης νερού σε σχέση με τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης διαπιστώθηκαν από μελέτη αμερικανών ερευνητών του Πανεπιστημίου Brown. Στη μελέτη διάρκειας 22 ετών έλαβαν μέρος 48.000 άνδρες ηλικίας (στην έναρξή της) 40 ετών και άνω. Κάθε τέσσερα χρόνια, οι εθελοντές καλούνταν να απαντήσουν σε εκτενή ερωτηματολόγια που αφορούσαν τόσο την υγεία τους όσο και τις συνήθειές τους.

Ανάλυση των ερωτηματολογίων κατάδειξε ότι οι άνδρες που κατανάλωναν 2,5 λίτρα υγρών (και κυρίως νερού) ημερησίως, είχαν 24% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο της ουροδόχου κύστης. Οι επιστήμονες αποδίδουν τη συσχέτιση στην ικανότητα του νερού να «ξεπλένει» καρκινικές ενώσεις από την ουροδόχο κύστη.

Νερό κατά του διαβήτη

Γάλλοι ερευνητές μελέτησαν την επίδραση της κατανάλωσης νερού στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα 3.615 εθελοντών. Οι εθελοντές, ηλικίας 30-65 ετών, είχαν κανονικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους κατά την έναρξη της μελέτης η οποία διήρκεσε 9 χρόνια. Στο διάστημα αυτό 202 εθελοντές ανέπτυξαν διαβήτη και 565 ανέπτυξαν υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, μια κατάσταση η οποία ονομάζεται «προδιαβητική».

Η ανάλυση των δεδομένων που αφορούσαν τις συνήθειες των εθελοντών κατέδειξε ότι εκείνοι που κατανάλωναν μόνο δυο ποτήρια (ή και λιγότερο) νερό την ημέρα, είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν διαβήτη ή προ-διαβήτη. Αντίθετα, όσοι έπιναν τουλάχιστον μισό λίτρο νερού μείωναν κατά 28% την πιθανότητα εμφάνισης υψηλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα τους.

http://www.tovima.gr

Ο καφές μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση διαβήτη τύπου 2

Πολλές επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι ο καφές, στα πλαίσια πάντα μιας ισορροπημένης διατροφής, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 (T2D), ρυθμίζοντας πιο αποτελεσματικά τη γλυκόζη και την ινσουλίνη.

Ο διαβήτης τύπου 2 είναι παράγοντας υψηλού κινδύνου για καρδιοπάθειες. Η αντίστροφη σχέση μεταξύ της κατανάλωσης καφέ και του διαβήτη τύπου 2 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2002 (Van Dam, 2002) και στη συνέχεια μελετήθηκε από πολλούς άλλους ερευνητές. Η μετανάλυση που ακολούθησε το 2005, έδειξε επίσης ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ της κατανάλωσης καφέ και τη σταδιακή υποβάθμιση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 (Van Dam, 2005). Πρόσφατη επισκόπηση και μετά- ανάλυση μελετών (Huxley et al., 2009) σε συνολικό δείγμα 500.000 ανθρώπων έδειξε ότι οι άνθρωποι που πίνουν περισσότερα από 3 - 4 φλιτζάνια καφέ την ημέρα έχουν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 από αυτούς που καταναλώνουν μια - δύο κούπες καφέ ή λιγότερο. Μάλιστα, για κάθε κούπα καφέ που καταναλώνουν έχουν 5-10% λιγότερες πιθανότητες για εμφάνιση διαβήτη τύπου 2.

Οι πιο πρόσφατες έρευνες καταδεικνύουν αυτή την αντιστρόφως ανάλογη σχέση. Επιπλέον, οι ίδιες έρευνες δείχνουν ότι τα ίδια αποτελέσματα έχει και η κατανάλωση ντεκαφεϊνέ. Τέλος, μια πρόσθετη φινλανδική έρευνα σε δείγμα περισσότερων από 4.000 ανθρώπων με διαβήτη τύπου 2 έδειξε μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιακές παθήσεις για εκείνους που έπιναν τρεις ή περισσότερες κούπες καφέ την ημέρα.

20 πρόσφατες επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι σε 17 περιπτώσεις η κατανάλωση καφέ είχε θετικά αποτελέσματα στη ρύθμιση της ινσουλίνης /υπεργλυκαιμίας περιορίζοντας τον κίνδυνο εμφάνισης T2D

Τα ευρήματα της έρευνας που αφορούν στην κατανάλωση καφέ και στην αντίσταση στη γλυκόζη/Τ2D ήταν πανομοιότυπα σε διαφορετικούς πληθυσμούς ανά τον κόσμο.


πηγή http://www.iatronet.gr

Άσθμα

Τι είναι Άσθμα
Άσθμα είναι μία χρόνια φλεγμονώδης πάθηση των αεραγωγών των πνευμόνων (βρόγχοι), η οποία προσβάλλει το 5% περίπου του πληθυσμού. Στα παιδιά, το ποσοστό είναι υψηλότερο και συνεχώς αυξάνεται. Το άσθμα χαρακτηρίζεται από δύσπνοια, συσφικτικό αίσθημα στο θώρακα, συριγμό κατά την εκπνοή και βήχα, συμπτώματα που οφείλονται στην ύπαρξη φλεγμονής και στη στένωση των αεραγωγών.

Αιτίες που προκαλούν Άσθμα
Το άσθμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά η αιτία εμφάνισης είναι ακόμη άγνωστη. Με την πάροδο του χρόνου οι αεραγωγοί των ασθματικών ασθενών γίνονται πιο ευαίσθητοι σε διάφορα ερεθίσματα (π.χ. σκόνη, καπνός, γύρεις, συναισθηματικές μεταπτώσεις κ.α.) σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

• Το άσθμα σε πολλές περιπτώσεις είναι κληρονομική νόσος.
• Οι κρίσεις άσθματος μπορεί να οφείλονται σε διάφορα αίτια, τα οποία ονομάζονται προκλητικοί παράγοντες, όπως ο κρύος αέρας, η έντονη άσκηση ή η συναισθηματική φόρτιση.
• Στους προκλητικούς παράγοντες ανήκουν και τα αλλεργιογόνα. Αυτά βρίσκονται στο περιβάλλον και είναι ουσίες που προκαλούν αλλεργική αντίδραση.
• Στα αλλεργιογόνα περιλαμβάνονται η γύρη των δέντρων, το τρίχωμα των ζώων, η οικιακή σκόνη, η ρύπανση, μερικές τροφές και τα αρώματα.
• Τα αλλεργιογόνα ευθύνονται για τη δημιουργία φλεγμονής στο εσωτερικό των αεραγωγών. Επίσης παρατηρούνται υπερέκκριση βλέννης και σύσπαση των μυών των αεραγωγών (βρογχόσπασμος), με αποτέλεσμα περιορισμό της ροής του αέρα κατά την εκπνοή.

Πόσο σοβαρό είναι το Άσθμα
Σε πολλές περιπτώσεις πολλοί ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι έχουν άσθμα, υποεκτιμούν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων τους και δεν επισκέπτονται τον γιατρό τους. Γενικά το άσθμα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών και περιορίζει την συμμετοχή τους στις καθημερινές δραστηριότητες. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, το άσθμα μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή, ειδικά αν δεν θεραπεύεται ικανοποιητικά ή έγκαιρα. Μάλιστα σε μερικούς ασθενείς, ένας παροξυσμός μπορεί να είναι τόσο σοβαρός ώστε να οδηγήσει στο θάνατο.

Πότε εμφανίζεται το Άσθμα
Σε αρκετές περιπτώσεις το άσθμα εκδηλώνεται κατά την βρεφική ή την παιδική ηλικία των ασθενών. Ορισμένοι ασθενείς παρουσιάζουν συμπτώματα περιστασιακά (άνοιξη, φθινόπωρο), ενώ άλλοι καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Επομένως το άσθμα είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από περιόδους έξαρσης και περιόδους ύφεσης των συμπτωμάτων.

Πώς θεραπεύεται το Άσθμα
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει θεραπεία που να επιτυγχάνει πλήρη ίαση της νόσου, όμως υπάρχουν διάφορες κατηγορίες φαρμάκων που βοηθούν στον έλεγχο και την ανακούφιση των συμπτωμάτων, βελτιώνοντας παράλληλα και την πνευμονική λειτουργία. Υπάρχουν δυο βασικές κατηγορίες αντιασθματικών φαρμάκων:

1. ρυθμιστικά φάρμακα (controllers)
2. ανακουφιστικά φάρμακα (relievers)

• Στα ρυθμιστικά φάρμακα ανήκουν τα αντιφλεγμονώδη σκευάσματα που αποτελούν τη βάση της αντιασθματικής θεραπείας.
  Τα εισπνεόμενα στεροειδή, σύμφωνα και με τις Διεθνείς Οδηγίες για την Αντιμετώπιση του Άσθματος (GINA 2002), έχουν την ισχυρότερη αντιφλεγμονώδη δράση και είναι θεραπεία πρώτης επιλογής ακόμη και για ασθενείς με ήπιο άσθμα. Οι ασθενείς ακόμη και αν δεν εμφανίζουν συμπτώματα πρέπει να συνεχίσουν να λαμβάνουν καθημερινά τη ρυθμιστική θεραπεία. Έτσι μειώνεται ο κίνδυνος εμφάνισης μίας παρόξυνσης και με τον τρόπο αυτό μπορούν να έχουν μια φυσιολογική ζωή συμμετέχοντας σε όλες τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
• Η ανακουφιστική θεραπεία χορηγείται μόνο για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων ενώ δεν θεραπεύει την φλεγμονή των αεραγωγών. Τα φάρμακα αυτά ονομάζονται βρογχοδιασταλτικά και ανακουφίζουν τους ασθενείς από τα συμπτώματα σε ελάχιστο χρόνο. Είναι όφελος για τους ασθενείς να χρησιμοποιούν βρογχοδιασταλτικά τα οποία προσφέρουν γρήγορη ανακούφιση από τα συμπτώματα και παράλληλα η δράση τους να διαρκεί για αρκετές ώρες.
• Εξέλιξη στη θεραπευτική προσέγγιση του άσθματος αποτελεί η χορήγηση σταθερού συνδυασμού εισπνεόμενου κορτικοστεροειδούς με βρογχοδιασταλτικό μέσω μιας συσκευής εισπνοών, η οποία βοηθά στον καλύτερο έλεγχο του άσθματος και στη βελτίωση της συμμόρφωσης των ασθενών στη θεραπεία.

Η κατανάλωση 4-5 φλιτζανιών καφέ την ημέρα δεν σχετίζεται με προβλήματα υγείας.

Αν αγαπάτε τη γεύση του καφέ, μην αισθάνεστε μόνοι. Πάνω από 400 δισεκατομμύρια φλιτζάνια του μαύρου απολαυστικού - παγωμένου ή ζεστού - ροφήματος καταναλώνονται κάθε χρόνο σε ολόκληρο τον κόσμο. Τόσο η τονωτική του δράση, όσο και η ιδιαίτερη γεύση του έχει φανατικούς λάτρεις: όλοι τους θα πρέπει να χρωστούν ευγνωμοσύνη στους Αιθίοπες, από τη χώρα τους κατάγεται το δένδρο του καφέ.

Ένας βοσκός στην Αβησσυνία (τη σημερινή Αιθιοπία), ονόματι Kaldi, παρατήρησε ότι οι κατσίκες του χόρευαν στα πίσω πόδια μετά τη βρώση κόκκινων καρπών. Ο Kaldi έδωσε τους καρπούς αυτούς στο τοπικό μοναστήρι, όπου με τη σειρά τους οι μοναχοί τους χρησιμοποίησαν προκειμένου να παραμένουν σε εγρήγορση κατά τη διάρκεια των προσευχών τους.

Κυριαρχεί μάλιστα η αντίληψη ότι προτού ο καφές εκτιμηθεί ως ρόφημα, αξιοποιούνταν οι καρποί του, για την ακρίβεια από ιθαγενείς που μασούσαν τους ώριμους καρπούς και τους κόκκους ως τροφή.

Τη γευστική ένταση του καφέ προσδίδει το καβούρντισμα των κόκκων -σε μία πολύπλοκη διεργασία-, ενώ ο βαθμός καβουρντίσματος καθορίζει την τελική του χρήση (πιο ξανθός ο φίλτρου, πιο σκούρος ο ελληνικός ή ο espresso). Το μυστικό είναι ο καφές να παραμένει θαμπός και όχι υπερβολικά σκούρος. O γυαλιστερός και μαυριδερός καρπός φανερώνει την υπερβολή, το κάψιμο, και άρα την απώλεια των ελαίων του.

Το χαρμάνι και η υγεία

Μολονότι το άρωμα και η γεύση του αναγνωρίζονται εδώ και τουλάχιστον χίλια χρόνια, μελέτες ως προς την επίδραση της κατανάλωσης καφέ στην υγεία έχουν διεξαχθεί κυρίως κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.

Τα πιο σημαντικά συστατικά του είναι τα αντιοξειδωτικά πολυφαινόλης, η καφεΐνη και κάποια ανόργανα άλατα_ οι ποσότητες πρωτεϊνών, υδατανθράκων και λιπών είναι αμελητέες.

Η καφεΐνη αποτελεί ουσία που δρα σαφέστατα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, ενεργοποιώντας το. Η δράση αυτή, όμως, έχει να κάνει με την ποσότητα της καφεΐνης που προσλαμβάνεται, και κατ' επέκταση με την ποσότητα καφέ που καταναλώνεται σε καθημερινή βάση.

Επισκόπηση των επιδράσεων της καφεΐνης στον ανθρώπινο οργανισμό, που πραγματοποίησε, το 1999, η Επιστημονική Επιτροπή Τροφίμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης έδειξε ότι η μέτρια πρόσληψη καφεΐνης δεν σχετίζεται με αρνητικές επιδράσεις στην υγεία σε υγιείς ενηλίκους (μέχρι 4-5 φλιτζάνια την ημέρα).

Η σχέση του καφέ με την αύξηση της πίεσης είναι, ωστόσο, αντικείμενο επιστημονικής διερεύνησης. Αποτελέσματα μελετών δείχνουν ότι, όταν η ημερήσια κατανάλωση ξεπερνά τα 400 mg καφεΐνης, όταν δηλαδή υπερβαίνει τα 5-6 φλιτζάνια στιγμιαίου καφέ, τότε μπορεί να αυξηθεί η πίεση. Και σε αυτή την περίπτωση, πάντως, οι συνέπειες δεν είναι μόνιμες, παρατηρούνται μόνον για διάστημα 2 εβδομάδων.

Όσο για την αύξηση της χοληστερίνης του αίματος, υπεύθυνα θεωρούνται δυο συστατικά του καφέ, η καφεστόλη και η καβεόλη. Με τη διαφορά, ότι τα εν λόγω συστατικά δεν μπορούν να περάσουν μέσα από το φίλτρο του καφέ! Κατά συνέπεια, είδη καφέ όπως ο φίλτρου, αποκαλούμενος και γαλλικός, ή ο espresso δεν ενοχοποιούνται. Ακόμη, πάντως, και στις μελέτες που διαπιστώνουν αύξηση της χοληστερίνης, οι δόσεις που χρησιμοποιήθηκαν ήταν πολύ μεγάλες, αντίστοιχες με ημερήσια ποσότητα άνω των 10 μικρών φλιτζανιών.

Οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες

Τα αντιοξειδωτικά απαντώνται σε όλα τα είδη καφέ, όποια κι αν είναι η προέλευση, η μέθοδος καβουρντίσματος και αλέσματος, καθώς και στους στιγμιαίους και ντεκαφεϊνέ. Oι ποσότητες μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με την προέλευση του καφέ και τα χαρμάνια, την παρασκευή και τη μέθοδο ζύμωσης. Σύμφωνα με ελβετική έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Agriculture and Food Chemistry», ο καφές διαθέτει υψηλότερη συνολική αντιοξειδωτική δράση σε σχέση με άλλα ροφήματα, τα οποία θεωρούνται πλούσια σε αντιοξειδωτικά.

Η τυπολογία του καφέ

Espresso

Πρόκειται για τον κλασικό καφέ, με την έντονη γεύση, που πίνεται σε κάθε περίπτωση.

Espresso Doppio

Διπλός espresso, αρκετά δυνατός.

Espresso Ristretto

Πολύ δυνατός, με κανονική δόση καφέ, αλλά λιγότερο νερό από ό,τι ο κλασικός espresso.

Espresso Lungo

Μια γεμάτη δόση espresso που αραιώνεται με περισσότερο νερό και μοιάζει με τον καφέ φίλτρου.

Espresso Coretto

Εspresso που περιέχει και λίγο ποτό. Οι Ιταλοί τον προτιμούν με Grappa (1 κουταλάκι).

Espresso Macchiato

Macchiato στα ιταλικά θα πει λερωμένος. Πρόκειται, λοιπόν, για κανονικό καφέ espresso, «λερωμένο» με πολύ λίγο γάλα ή αφρόγαλα.

Espresso Romano

Η διαφορά του είναι μια μικρή και λεπτή φέτα λεμονιού - gourmet επιλογή.

Espresso Con Panna

Καφές espresso, με πλούσια κρέμα γάλακτος ή σαντιγί.

Irish Coffee

Καφές με ουίσκι, μαύρη ζάχαρη και κρέμα γάλακτος.

Cappuccino

Μία δόση espresso με πλούσιο αφρόγαλα. Ο ιταλικός καφές με τους περισσότερους θαυμαστές στην Ελλάδα. Σκέτος, χωρίς ζάχαρη, αποδίδει περίπου 10 θερμίδες και 1- 1,5 γρ. λίπους, που προέρχεται από το αφρόγαλα.

Freddo Cappuccino

Παγωμένος cappuccino, ο μεγάλος ανταγωνιστής του φραπέ, που κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς. Είναι και πιο υγιεινός. Μέρες (καλοκαιριού) που είναι, μπορείτε να τον παρασκευάσετε και σπίτι, μόνοι σας : φτιάχνετε ένα διπλό espresso. Τον ρίχνετε σε σέικερ με 4-5 παγάκια, ζάχαρη, και χτυπάτε καλά. Αδειάζετε το μείγμα σε γυάλινο ψηλό ποτήρι, χτυπάτε λίγο φρέσκο γάλα στο σέικερ, και προσθέτετε αφρόγαλα στο ποτήρι.

Cappuccino Μilanello

Μία δόση καφέ espresso, με 1/2 κουταλάκι κακάο και πλούσιο αφρόγαλα.

Cappuccino Con Panna

Κλασικός cappuccino, με αφρόγαλα και 1 δάχτυλο σαντιγί. Μην τον καταναλώνετε συχνά. Προτιμήστε τον σε ιδιαίτερες περιστάσεις : η σαντιγί προσφέρει σημαντικές ποσότητες ζωικών-κορεσμένων λιπαρών, που επιβαρύνουν τόσο τη θερμιδική πρόσληψη, όσο και την υγεία σας.

Mochaccino

Καφές espresso με σοκολάτα.

Θερμίδες και λιπαρά

Ο σκέτος καφές δεν έχει ούτε θερμίδες ούτε λιπαρά। Για κάθε κουταλάκι ζάχαρη που προσθέτετε να υπολογίζετε 20 θερμίδες, για κάθε κουταλιά κρέμα γάλακτος να υπολογίζετε περίπου 50 θερμίδες και 5 γρ. λιπαρά, για κάθε κουταλάκι Grappa ή άλλου ανάλογου αλκοολούχου ποτού 15 θερμίδες.

πηγή: "το βήμα"