Σάββατο, Οκτωβρίου 08, 2011

Άσθμα


Τι είναι Άσθμα
Άσθμα είναι μία χρόνια φλεγμονώδης πάθηση των αεραγωγών των πνευμόνων (βρόγχοι), η οποία προσβάλλει το 5% περίπου του πληθυσμού. Στα παιδιά, το ποσοστό είναι υψηλότερο και συνεχώς αυξάνεται. Το άσθμα χαρακτηρίζεται από δύσπνοια, συσφικτικό αίσθημα στο θώρακα, συριγμό κατά την εκπνοή και βήχα, συμπτώματα που οφείλονται στην ύπαρξη φλεγμονής και στη στένωση των αεραγωγών.

Αιτίες που προκαλούν Άσθμα
Το άσθμα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά η αιτία εμφάνισης είναι ακόμη άγνωστη. Με την πάροδο του χρόνου οι αεραγωγοί των ασθματικών ασθενών γίνονται πιο ευαίσθητοι σε διάφορα ερεθίσματα (π.χ. σκόνη, καπνός, γύρεις, συναισθηματικές μεταπτώσεις κ.α.) σε σύγκριση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

  • Το άσθμα σε πολλές περιπτώσεις είναι κληρονομική νόσος.
  • Οι κρίσεις άσθματος μπορεί να οφείλονται σε διάφορα αίτια, τα οποία ονομάζονται προκλητικοί παράγοντες, όπως ο κρύος αέρας, η έντονη άσκηση ή η συναισθηματική φόρτιση.
  • Στους προκλητικούς παράγοντες ανήκουν και τα αλλεργιογόνα. Αυτά βρίσκονται στο περιβάλλον και είναι ουσίες που προκαλούν αλλεργική αντίδραση.
  • Στα αλλεργιογόνα περιλαμβάνονται η γύρη των δέντρων, το τρίχωμα των ζώων, η οικιακή σκόνη, η ρύπανση, μερικές τροφές και τα αρώματα.
  • Τα αλλεργιογόνα ευθύνονται για τη δημιουργία φλεγμονής στο εσωτερικό των αεραγωγών. Επίσης παρατηρούνται υπερέκκριση βλέννης και σύσπαση των μυών των αεραγωγών (βρογχόσπασμος), με αποτέλεσμα περιορισμό της ροής του αέρα κατά την εκπνοή.

Πόσο σοβαρό είναι το Άσθμα
Σε πολλές περιπτώσεις πολλοί ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι έχουν άσθμα, υποεκτιμούν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων τους και δεν επισκέπτονται τον γιατρό τους. Γενικά το άσθμα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών και περιορίζει την συμμετοχή τους στις καθημερινές δραστηριότητες. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, το άσθμα μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή, ειδικά αν δεν θεραπεύεται ικανοποιητικά ή έγκαιρα. Μάλιστα σε μερικούς ασθενείς, ένας παροξυσμός μπορεί να είναι τόσο σοβαρός ώστε να οδηγήσει στο θάνατο.

Πότε εμφανίζεται το Άσθμα
Σε αρκετές περιπτώσεις το άσθμα εκδηλώνεται κατά την βρεφική ή την παιδική ηλικία των ασθενών. Ορισμένοι ασθενείς παρουσιάζουν συμπτώματα περιστασιακά (άνοιξη, φθινόπωρο), ενώ άλλοι καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Επομένως το άσθμα είναι μια νόσος που χαρακτηρίζεται από περιόδους έξαρσης και περιόδους ύφεσης των συμπτωμάτων.

Πώς θεραπεύεται το Άσθμα
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει θεραπεία που να επιτυγχάνει πλήρη ίαση της νόσου, όμως υπάρχουν διάφορες κατηγορίες φαρμάκων που βοηθούν στον έλεγχο και την ανακούφιση των συμπτωμάτων, βελτιώνοντας παράλληλα και την πνευμονική λειτουργία. Υπάρχουν δυο βασικές κατηγορίες αντιασθματικών φαρμάκων:

  1. ρυθμιστικά φάρμακα (controllers)
  2. ανακουφιστικά φάρμακα (relievers)
  • Στα ρυθμιστικά φάρμακα ανήκουν τα αντιφλεγμονώδη σκευάσματα που αποτελούν τη βάση της αντιασθματικής θεραπείας.
    Τα εισπνεόμενα στεροειδή, σύμφωνα και με τις Διεθνείς Οδηγίες για την Αντιμετώπιση του Άσθματος (GINA 2002), έχουν την ισχυρότερη αντιφλεγμονώδη δράση και είναι θεραπεία πρώτης επιλογής ακόμη και για ασθενείς με ήπιο άσθμα. Οι ασθενείς ακόμη και αν δεν εμφανίζουν συμπτώματα πρέπει να συνεχίσουν να λαμβάνουν καθημερινά τη ρυθμιστική θεραπεία. Έτσι μειώνεται ο κίνδυνος εμφάνισης μίας παρόξυνσης και με τον τρόπο αυτό μπορούν να έχουν μια φυσιολογική ζωή συμμετέχοντας σε όλες τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
  • Η ανακουφιστική θεραπεία χορηγείται μόνο για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων ενώ δεν θεραπεύει την φλεγμονή των αεραγωγών. Τα φάρμακα αυτά ονομάζονται βρογχοδιασταλτικά και ανακουφίζουν τους ασθενείς από τα συμπτώματα σε ελάχιστο χρόνο. Είναι όφελος για τους ασθενείς να χρησιμοποιούν βρογχοδιασταλτικά τα οποία προσφέρουν γρήγορη ανακούφιση από τα συμπτώματα και παράλληλα η δράση τους να διαρκεί για αρκετές ώρες.
  • Εξέλιξη στη θεραπευτική προσέγγιση του άσθματος αποτελεί η χορήγηση σταθερού συνδυασμού εισπνεόμενου κορτικοστεροειδούς με βρογχοδιασταλτικό μέσω μιας συσκευής εισπνοών, η οποία βοηθά στον καλύτερο έλεγχο του άσθματος και στη βελτίωση της συμμόρφωσης των ασθενών στη θεραπεία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: