Πέμπτη, Μαρτίου 05, 2009

Το κοινό κρυολόγημα.

Είναι πολύ συχνό νόσημα, που υποχωρεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ο αριθμός των ιών που προκαλεί το κοινό κρυολόγημα είναι πολύ μεγάλος. Ο ρινοϊός εμφανίζεται με περισσότερους από 100 τύπους. Υπάρχουν κι άλλοι ιοί όπως οι αδενοιοι, ιοί ινφλουεντζας, της παραϊυφλουέντας. Το συναντάμε κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες.
Οι ενήλικες κατά την διάρκεια του χειμώνα εκδηλώνουν κατά μέσο όρο 2-4 "κρυολογήματα" ενώ τα παιδιά έως και 6 περίπου.
Οι ιοί με τα σταγονίδια εκσφεντονίζονται με την έντονη ομιλία, τον βήχα και τον πταρμό και "μολύνουν" τον αέρα που αναπνέει το άτομο που πρόκειται να προσβληθεί. Επίσης τα χέρια έρχονται σε επαφή με την μύτη ή με αντικείμενα στα οποία έχουν πέσει σταγονίδια στα οποία υπάρχουν ιοί.
Τα συμπτώματα διαρκούν από 48 ώρες μέχρι και 3 εβδομάδες. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι: πυρετός, κακουχία - αρθραλγίες - μυαλγίες - πταρμός - καταρροή - βήχας - απόχρεμψη.
Η θεραπεία είναι συμπτωματική. Στηρίζονται στην ανάπαυση, αλλά και στην χορήγηση ορισμένων φαρμάκων όπως τα αντιισταμινικά, τα βρογχοδιασταλτικά, τα μη στεροειδή-αντιφλεγμονώδη. Δεν χορηγούνται αντιβιοτικά για την θεραπεία μιας ίωσης.

Η αλήθεια για τα "ελαφριά" τσιγάρα.

Τα τσιγάρα με χαμηλή περιεκτικότητα σε πίσσα συνδέονται με την αύξημένη συχνότητα αδενοκαρκινώματος Η αυξημένη χρήση τσιγάρων με χαμηλή περιεκτικότητα σε πίσσα μπορεί να συσχετιστεί με την αυξανόμενη επίπτωση και τα χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης από αδενοκαρκίνωμα, όπως προκύπτει από μια μελέτη που διεξήχθη στην Ολλανδία και δημοσιεύθηκε στο Epidemiology.
Μελετήθηκαν 7000 ασθενείς για το χρονικό διάστημα από το 1975 ως το 1994.
Παρατηρήθηκε ότι το ποσοστό των αδενκαρκινωμάτων μεταξύ των ανδρών με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα σχεδόν διπλασιάστηκε για να φτάσει στο 18% μέσα στο διάστημα των 20 ετών που διήρκεσε η μελέτη. Επίσης, παρατηρήθηκε πτώση στα ποσοστά επιβίωσης από 59% σε 43% για το διάστημα του ενός έτους από τη διάγνωση και από 36% σε 27% για την πενταετή επιβίωση, παρά τις βελτιώσεις στο επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.
Μια πιθανή εξήγηση για το φαινόμενο αυτό είναι ότι η αυξημένη χρήση τσιγάρων χαμηλής περιεκτικότητας σε πίσσα οδήγησε σε αλλαγή των καπνιστικών συνηθειών, δηλαδή οι καπνιστές τώρα εισπνέουν δυνατότερα και κρατούν τον καπνό στο εσωτερικό το πνεύμονα περισσότερο, με αποτέλεσμα την αυξημένη πιθανότητα για ανάπτυξη κακοηθειών στην περιφέρεια του πνεύμονα, όπου αναπτύσσονται και τα περισσότερα αδενοκαρκινώματα.
Αντίθετα, στις γυναίκες, οι οποίες από παλιά προτιμούσαν τα τσιγάρα χαμηλής περιεκτικότητας σε πίσσα, δεν παρατηρούνται σημαντικές μεταβολές στην επιδημιολογία της συγκεκριμένης κακοήθειας.
BMJ VOLUME 322 24 MARCH 2001 bmj.com